Rok utworzenia | 1989 |
---|---|
Powierzchnia | 4019,00 ha (województwo lubelskie), 16797,00 ha (województwo podkarpackie) |
Położenie | Roztocze / Roztocze Środkowe, Roztocze Wschodnie; Kotlina Sandomierska / Płaskowyż Tarnogrodzki |
Jednostka odpowiedzialna | Oddział w Zamościu |
Przyrodniczo-kulturowa ścieżka edukacyjna "Szlakiem Skamieniałych Drzew" (długość 2 km)
Lokalizacja: Południoworoztoczański Park Krajobrazowy, Nadleśnictwo Tomaszów
Właściciel: Nadleśnictwo Tomaszów
Oznakowanie: znaki biało-czerwone, strzałki kierunkowe na załamaniach trasy
Tablice:
Ogólna charakterystyka ścieżki:
Ścieżka położona jest w Siedliskach, w gminie Lubycza Królewska, nieco na południe od przejścia granicznego z Ukrainą w Hrebennem. Aby tam dojechać należy w Hrebennem skręcić z drogi krajowej nr 17 w drogę nr 867, w kierunku Siedlisk, zgodnie z drogowskazem na skrzyżowaniu. Po przejechaniu ok. 2 km na początku wsi skręcamy na rozstaju dróg w drogę gruntową w lewo, w kierunku widocznego kościoła. W jego pobliżu rozpoczyna się trasa naszej ścieżki. Znajduje się tu obszerny parking, gdzie możemy zostawić samochód. Tuż obok pod okazałą lipą drobnolistną usytuowano drewniany stół i ławy.
Wędrując ścieżką dowiemy się o położeniu geograficznym miejscowości Siedliska na Roztoczu Wschodnim i jej burzliwej historii. Jej początki sięgają XV w., a czasy największej świetności przypadają na przełom XIX i XX w., kiedy Siedliska należały do księcia Pawła Sapiehy. Przez całą trasę towarzyszyć nam będzie temat skamieniałych drzew, ponieważ jest to miejsce gdzie znajdują się największe ich pokłady. Spotkamy je w kaplicy, która wyłożona jest fragmentami skamieniałych drzew. Plantacja cypryśnika to współczesny odpowiednik gatunku Taxodioxylon taxodii – drzewa sprzed 18-12 milionów lat, dzisiaj odnajdywanego w formie skrzemieniałej. Po przeciwnej stronie pod pomnikowym dębem wyeksponowano kilka kawałków skamieniałych drzew. Tutaj znajdował się pałac z parkiem zniszczony przez Rosjan po odebraniu majątku w związku z reformą rolną. Dzisiaj wybudowano tu leśniczówkę. Przetrwały tylko obiekty sakralne wystawione staraniem księcia Sapiehy: kaplica dworska (dzisiaj kościół) i cerkiew. Wędrując warto zwrócić uwagę na rosnące tu drzewa: klon zwyczajny, jawor, buk, liczne pomnikowe dęby szypułkowe. Cenny przyrodniczo jest rezerwat Jalinka, którego głównym celem jest zachowanie naturalnego stanowiska grądowego z udziałem jodły, rzadko spotykanych i chronionych gatunków roślin (zachyłka Roberta, podkolan biały, gnieźnik leśny) oraz występującego w glebie skrzemieniałego drewna. Spotykamy tu również starodrzew dębowy osiągający wiek ponad 200 lat. Idziemy dalej i skrajem pól wracamy w stronę toru kolejowego. Po lewej stronie stoi kapliczka postawiona jako wotum za uratowanie życia księżniczki Elżbiety Sapieżanki, która spadła tu z konia. Dalej kierując się oznaczeniami ścieżki dochodzimy do Wzgórza Tatarskiego. Jest to kurhan usypany w kształcie półksiężyca, gdzie pochowano Tatarów poległych w bitwie stoczonej z wojskami Hetmana Jana Sobieskiego w 1672 r. Podążając drogą, która prowadzi nas dalej do kapliczki „Nad Źródłem”, która usytuowana jest przy wydajnych źródłach Prutnika. Obok umieszczono figurę Matki Bożej. Po obejrzeniu kapliczki i jej otoczenia cofamy się z powrotem do miejsca, gdzie po jednej stronie drogi stoi murowana cerkiew p.w. św. Mikołaja z drewnianą dzwonnicą, zaś po drugiej stronie muzeum. Ścieżka ma tutaj swój koniec. W muzeum, gdzie oprócz zbiorów etnograficznych i łowieckich można zobaczyć wspaniałą kolekcję skamieniałego drzewa.
Ścieżka przyrodniczo-kulturowa z Horyńca-Zdroju do Nowin Horynieckich (długość 11 km) - w opracowaniu
"Kobyle Jezioro" (długość 2 km) - w opracowaniu