Przeskocz do treści Przeskocz do menu

Południoworoztoczański Park Krajobrazowy

Rok utworzenia 1989
Powierzchnia 4019,00 ha (województwo lubelskie), 16797,00 ha (województwo podkarpackie)
Położenie Roztocze / Roztocze Środkowe, Roztocze Wschodnie; Kotlina Sandomierska / Płaskowyż Tarnogrodzki
Jednostka odpowiedzialna Oddział w Zamościu

Flora

Najcenniejszymi zbiorowiskami roślinnymi Roztocza Południowego są zbiorowiska leśne, zajmujące ok. 67% powierzchni Parku. Charakterystycznym zbiorowiskiem jest tu buczyna karpacka. Wykształconą w typowej formie spotykamy w okolicach Hrebennego, Nowin Horynieckich i Werchraty. W runie rosną m.in.: przylaszczka pospolita, zawilec gajowy, pierwiosnka lekarska, śnieżyczka przebiśnieg, miodunka ćma. Na terenie Parku dominują żyzne siedliska leśne zajęte przez grąd z dużym udziałem w runie barwinka pospolitego. Uboższe siedliska zajmują bory mieszane. Jedynie na zwydmionym obszarze w okolicach Dębin i Huty Złomy bory świeże. Tutaj też, w obniżeniach międzywydmowych, w obszarze źródliskowym Tanwi, wykształciły się zbiorowiska torfowisk przejściowych i wysokich. Doliny niewielkich strumieni zajmują łęgi. Do osobliwości florystycznych Parku należą: bagnica torfowa, rosiczka okrągłolistna, storczyk krwisty, wilczomlecz migdałolistny.