Przeskocz do treści Przeskocz do menu

Południoworoztoczański Park Krajobrazowy

Rok utworzenia 1989
Powierzchnia 4019,00 ha (województwo lubelskie), 16797,00 ha (województwo podkarpackie)
Położenie Roztocze / Roztocze Środkowe, Roztocze Wschodnie; Kotlina Sandomierska / Płaskowyż Tarnogrodzki
Jednostka odpowiedzialna Oddział Zamiejscowy w Zamościu

Dziedzictwo kulturowe

W granicach Parku zachowały się intersujące zabytki. Najciekawsze z nich to drewniane cerkwie grekokatolickie. Tereny te zasiedlone były bowiem do 1947 roku przez ludność ukraińską, która, w ramach powojennej niesławnej akcji „Wisła”, została przesiedlona na tzw. „Ziemie odzyskane”. Najładniejsze drewniane cerkwie spotkamy w Hrebennem, Prusiu i Woli Wielkiej. W Werchracie i Siedliskach stoją równie interesujące cerkwie murowane, w stylu rosyjsko-bizantyjskim. Inną pamiątką po dawnych mieszkańcach tych ziem są kamienne krzyże bruśnieńskie (nazwa wywodzi się od ośrodka kamieniarskiego w Bruśnie). Niegdyś stały we wsiach, obecnie są często jedyną pamiątką po nieistniejących od kilkudziesięciu lat osadach. Godne uwagi są także pozostałości radzieckich umocnień z II wojny światowej: bunkry i betonowe zapory przeciwczołgowe nazywane są „Linią Mołotowa”.