Fauna

Mozaika siedlisk przyrodniczych, która charakteryzuje Chełmski Park Krajobrazowy jest przyczyną dużej różnorodności biologicznej tego obszaru. Pierwszym przejawem bogactwa świata zwierzęcego jest awifauna. Specyficzna Na terenie Parku stwierdzono 150 gatunków ptaków, z czego 83 gniazdowych. W niedostępnych, podmokłych drzewostanach gnieżdżą się bociany czarne oraz żurawie. Na obrzeżach kompleksów leśnych graniczących z łąkami i torfowiskami zakładają gniazda orliki krzykliwe. Poza licznymi dzięciołami: dużym, średnim, czarnym i dzięciołkiem występuje tu rzadki dzięcioł białogrzbiety. Charakterystycznym ptakiem grądów jest kontrastowo ubarwiona muchołówka białoszyja. Lasy Parku są jednym z najbardziej wysuniętych na południe stanowisk lęgowych droździka. Wśród bogatej awifauny torfowisk węglanowych jednym z najcenniejszych gatunków jest wodniczka. Jest to ptak zagrożony wyginięciem w skali Świata. Chełmskie Torfowiska Węglanowe są drugą co do wielkości po Biebrzańskim Parku Narodowym lęgowiskiem tego rzadkiego ptaka. Obok wodniczki, równie rzadkim ptakiem torfowisk jest dubelt znany z późnowieczornych i nocnych toków. Gniazduje tu również rycyk, krwawodziób, żuraw, bąk, podróżniczek, zielonka i kropiatka oraz ptaki drapieżne otwartych przestrzeni jak błotniak stawowy i łąkowy. Na torfowiskach oraz przyległych do nich łąkach i polach polują pustułki, których kilka par rokrocznie gniazduje na pobliskim kominie cementowni.

Gromadę ptaków reprezentują również gatunki związane z otwartymi zbiornikami wodnymi: bielik, łabędź niemy, krzyżówka, perkozy: dwuczuby, rdzawoszyi, zausznik, perkozek oraz mewa śmieszka, której kolonia znajduje się na zbiorniku retencyjnym Stańków. Z wód otwartych korzystają również rybitwy: zwyczajna, białoskrzydła i białoczelna. W przyległych do zbiorników wodnych szuwarach oraz ciekach wodnych: usłyszeć można lub zobaczyć bączka, zimorodka, czaple siwą i białą. Okoliczne łąki licznie zasiedla derkacz, czajka i kszyk, a także rzadziej spotykany samotnik.

Torfowiska licznie zamieszkują różne gatunki płazów, m.in.: traszka zwyczajna, kumak nizinny, żaba moczarowa, ropuchy: szara, zielona i paskówka, grzebiuszka ziemna oraz rzekotka drzewna, które również, choć nie tak licznie można zobaczyć na terenach nieleśnych tego obszaru. W gromadzie gadów najbardziej charakterystyczny dla Chełmskiego Parku Krajobrazowego jest żółw błotny. Spotkać go można niemal w każdym miejscu Parku. Największe lęgowiska zlokalizowane są w okolicach Stańkowa, Sawina i Rudej-Huty.

Świat ssaków reprezentują tu szczególnie liczne zwierzęta łowne, wśród nich największe z nich jelenie i łosie mają wyjątkowo dogodne warunki do wzrostu i rozmnażania znajdując ostoje w niedostępnych części Parku, takich jak rezerwaty torfowiskowe i podmokłe lasy. Niemal na każdym, nawet najmniejszym cieku wodnym można spotkać bobry, a na każdym zbiorniku wodnym i stawie wydry. Coraz częstsze są też spotkania z wilkami, dla których do niedawna Chełmski Park Krajobrazowy był jedynie kanałem migracyjnym, obecnie jest miejscem ich stałego bytowania. Najciekawsza grupa ssaków występujących w Parku to nietoperze. Spotkać tutaj można 13 gatunków spośród 21 żyjących w Polsce. Aż trzy z rozpoznanych gatunków – borowiaczek, mroczek posrebrzany i nocek Bechsteina – są zagrożone wyginięciem.

Niezwykle bogata jest fauna bezkręgowców Chełmskiego Parku Krajobrazowego. Na torfowiskach węglanowych żyje ponad 850 gatunków motyli (40% występujących w Polsce), najcenniejsze z nich to szlaczkoń szafraniec i erate, czerwończyk fioletek i nieparek, mieniak strużnik i tęczowiec, modraszki: telejus, nausitous, alkon oraz zagrożone wyginięciem przeplatki maturna i aurinia. Populacja przeplatki aurini na Chełmskich Torfowiskach Węglanowych jest jedną z liczniejszych w Polsce. Poza terenem Parku, na torfowisku „Sobowice” zlokalizowane jest stanowisko niezwykle rzadkiego gatunku motyla – strzępotka edypusa. Wśród owadów na szczególną uwagę zasługuje również objęta ścisłą ochroną gatunkową ważka – zalotka większa oraz chrząszcz z rodziny kózkowatych zamieszkujący fragmenty lasu ze starodrzewiem – kozioróg dębosz.