Rok utworzenia | 1994 |
---|---|
Powierzchnia | 15511,00 ha (województwo lubelskie), 15393,00 ha (województwo mazowieckie) |
Otulina | 9222,00 ha (województwo lubelskie), 7909,00 ha (województwo mazowieckie) |
Położenie | Nizina Południowopodlaska / Podlaski Przełom Bugu, Równina Łukowska, Wysoczyzna Siedlecka; Polesie Zachodnie / Równina Parczewsko-Kodeńska, Dolina Środkowego Bugu |
Jednostka odpowiedzialna | Oddział w Białej Podlaskiej |
W przełomowym odcinku doliny Bugu spotkamy przybrzeżne łachy i piaszczyste wydmy, murawy kserotermiczne, kośne łąki oraz całe spektrum terenów leśnych w tym olsów, łęgów, a także zbiorowisk bagiennych i wodnych. Różnorodność parkowych siedlisk wpływa na bogactwo świata roślin. Na terenie Parku stwierdzono występowanie ponad 760 gatunków roślin naczyniowych. Do najcenniejszych przedstawicieli flory Parku należą: lilia złotogłów, kosaciec syberyjski, mieczyk dachówkowaty, rojnik pospolity, pełnik europejski, parzydło leśne, orlik pospolity, widłaki, zimoziół północny oraz podkolan biały i kukułka krwista.
W licznych starorzeczach spotykamy fragmenty zbiorowisk roślin zanurzonych (np. rdestnice, moczarka kanadyjska, rogatek sztywny), pływających po powierzchni wody (częściowo chronione grzybienie białe, współistniejące grążele żółte) oraz roślinność związaną z wypłycanymi starorzeczami (np. żabiścieg pływający i osoka aleosowata). Na terenach bardziej wyniesionych – suchych i piaszczystych, często o podłożu wapiennym, rozwijają się murawy napiaskowe. Zbiorowiska murawowe tworzą gatunki sucholubne i trawy, które w okresie kwitnienia tworzą barwne kobierce np. goździki kartuzek i kropkowany, kocanki piaskowe, zawciąg pospolity, macierzanka piaskowa czy rozchodnik ostry.