Rok utworzenia | 1990 |
---|---|
Powierzchnia | 6228,66 ha |
Otulina | 11473,41 ha |
Położenie | Wyżyna Lubelska / Płaskowyż Świdnicki; Polesie Wołyńskie / Obniżenie Dorohuckie |
Jednostka odpowiedzialna | Oddział w Lubartowie |
W krajobrazie Parku dominują lasy (zajmujące blisko 42% jego obszaru), które są reprezentowane przez: lasy siedlisk podmokłych i wilgotnych, las mieszany świeży, bór mieszany świeży oraz niewielkie połacie boru suchego i bagiennego.
Największą wartość przyrodniczą ma zachowana w naturalnym stanie dolina rzeki Wieprz z meandrami, zakolami i starorzeczami oraz liczne, położone w jej obrębie, rozległe obszary podmokłe, wilgotne łąki, torfowiska i doły potorfowe, gdzie występują wartościowe zbiorowiska roślinności torfowiskowej, szuwarowej i wodnej, a także łęgi i olsy. Na nasłonecznionych zboczach doliny Wieprza, w północnej części Parku, występują murawy kserotermiczne z rzadkimi zbiorowiskami roślinnymi. We florze występuje wiele rzadkich gatunków. Spośród roślin wodnych warto wymienić: wolfię bezkorzeniową, salwinię pływającą, rzęsę garbatą, pływacza zwyczajnego, grzybienia białego oraz ramienice, tworzące podwodne łąki. Wśród roślin torfowiskowych osobliwością jest, rosnąca w otulinie Parku, brzoza niska, rosiczka okrągłolistna oraz rośliny wilgotnych łąk: kosaciec syberyjski i storczyk szerokolistny. Z roślin kserotermicznych występują w okolicy: dziewięćsił bezłodygowy, miłek wiosenny, zawilec wielokwiatowy, macierzanka Marshalla, czosnek kątowy, mikołajek piaskowy i ożanka właściwa. W runie leśnym na terenie Parku spotkać można takie gatunki, jak: paprotka zwyczajna, lilia złotogłów, kilka gatunków storczyków oraz pnącze kokornak powojnikowy.