Przeskocz do treści Przeskocz do menu

Aktualności

Późna jesień to również dobra pora na poznawanie parków krajobrazowych. W tym okresie Oddział Terenowy Chełm zrealizował zajęcia terenowe „Poznajemy przyrodę i historię Sobiborskiego Parku Krajobrazowego” .

ZANIM SPADNIE PIERWSZY ŚNIEG

Nie da się nie zauważyć postępującej jesieni. Ostatni klucz ptaków już zniknął za widnokręgiem. Chłodne powiewy zrywają resztki trzymających się jeszcze liści i ciskają je w mroczną przestrzeń. Jest to okres oczekiwania…
Nadchodzi zima, niewielu zwierzętom pozwoli ona doczekać wiosny. Przeżyją najsilniejsi.

KAWKI I GAWRONY - Z życia Chełmskich Parków Krajobrazowych

Spadł już pierwszy śnieg dlatego warto pomyśleć o tych najmniejszych przyjaciołach: ptakach, które zaczną zaglądać do naszych karmików i leśnych zwierzętach, szczególnie tych roślinożernych.
Ale zanim zaczniemy musimy poznać najważniejsze zasady dokarmiania ptaków i zwierząt, aby im nie zaszkodzić, dlatego wyruszyliśmy do szkół z prezentacją na temat „Dokarmianie ptaków i zwierząt leśnych zimą”.

Wystawa zorganizowana staraniem Oddziału Terenowego Lublin Zespołu Lubelskich Parków Krajobrazowych, Nadleśnictwa Lubartów i Muzeum Regionalnego w Lubartowie pt. „Kozłowiecki Park Krajobrazowy – pejzaż malowany zielenią złotem i szkarłatem” 27 listopada br. została otwarta w gościnnych salach Muzeum Regionalnego w Lubartowie.

Młodzież z miejscowego Publicznego Gimnazjum 21 listopada b.r. wzięła udział w wyjątkowej lekcji historii dotyczącej miejscowości Janów Podlaski. Jej uczestnicy – 2 grupy ok. 40 osobowe uczniów pod opieką nauczycieli i z udziałem kierownika ZLPK OT Janów Podlaski zostali wtajemniczeni w dawne dzieje tej miejscowości, na podstawie prac archeologicznych, jakie są obecnie prowadzone przy Zamku Biskupim. Przewodnikiem tych niecodziennych zajęć był Pan archeolog Mieczysław Bienia, który na co dzień nadzoruje prowadzone tu prace. W skład zespół badawczego wchodzą archeolodzy, historyk, geomorfolog, konserwator zabytków metalowych, studenci i pracownicy fizyczni, którzy od kwietnia b.r znaleźli blisko 80 tysięcy zabytków archeologicznych z różnych epok i wciąż znajdowane są następne.

Przedszkolaki zadają tysiące pytań, różnych… czasem banalnych, innym razem ważnych i „dojrzałych” a czasem wręcz kłopotliwych. Poznają świat w każdy możliwy sposób i dlatego próbują uzyskać odpowiedź na każde nurtujące ich pytanie.
Są zafascynowani światem przyrody, chętnie ją „podglądają” i mają dużo do powiedzenia na temat otaczającego nas świata. Są bardzo chętne do współpracy, o czym przekonujemy się podczas wspólnych zajęć dydaktycznych.

W październiku, w trakcie prac terenowych w Krzczonowskim Parku Krajobrazowym, pracownicy Zespołu Lubelskich Parków Krajobrazowych w Lublinie (Piotr Deptuś, Michał Zieliński) natknęli się w otulinie Parku na ciekawe zjawisko krajobrazowe. W pobliżu podworskiego parku, w Sobieskiej Woli, na odnodze rzeczki Giełczewki stwierdzili obecność malowniczego wodospadu.

Józefów – miasto założone przez Tomasza Józefa Zamoyskiego. Można powiedzieć, że samowolnie, ponieważ wobec niechęci do podpisania aktu lokacyjnego przez króla Augusta II w 1725 r. piąty ordynat wystawił własny.

Od tego momentu, jak wszędzie na terenach Ordynacji Zamojskiej, miasto zaczyna nabierać wielokulturowego charakteru. Do II wojny światowej większość mieszkańców stanowili Żydzi, po których pozostała synagoga i cmentarz.

Na skraju województwa lubelskiego, w Lasach Janowskich, znajduje się mała wioska Szklarnia, na terenie której w 1986 roku została założona ostoja konia biłgorajskiego. Opiekę nad końmi sprawuje ZLPK Odział Terenowy Janów Lubelski działający na obszarze Parku Krajobrazowego „Lasy Janowskie”.

„Bez czego nie mogłoby istnieć życie na Ziemi?” – brzmi pytanie zadawane dzieciom na początku warsztatów. Przez salę przechodzi szum podnoszonych rąk w geście zgłaszającym gotowość do odpowiedzi, na znak prelegenta rozlega się gromki okrzyk „WODA!!!”. Każde dziecko wie, że woda to życie.

W październiku 2013 roku na terenie Krzczonowskiego Parku Krajobrazowego i Kozłowieckiego Parku Krajobrazowego postawiliśmy nowe tablice informacyjne. Ile lat miały poprzednie tablice nie pamiętali „najstarsi górale z samiuśkiego Krzczonowa” ;-) I choć dzielnie stały pilnowane przez mieszkańców (duży szacun dla Panów spod sklepu w Sobieskiej Woli!) to nadszedł najwyższy czas na ich wymianę.

Kolejny rajd z cyklu „Lubelskie Parki Krajobrazowe” organizowany wspólnie z Polskim Towarzystwem Turystyczno-Krajoznawczym im. Kazimierza Janczykowskiego w Chełmie za nami. Tym razem dokładnie poznawaliśmy walory przyrodnicze, historyczne i kulturowe Parku Krajobrazowego „Puszczy Solskiej” i jego najbliższych okolic. Park ten leży na terenie dwóch województw: lubelskiego i podkarpackiego. Pierwsze skojarzenie, jakie przychodzi na myśl o tych bezkresnych borach sosnowych to ich największy drapieżny mieszkaniec – wilk. Układ obszarów chronionych na południu naszego województwa sprzyja występowaniu i migracji tego rzadkiego ssaka. Puszcza Solska stanowi tylko jeden element w zintegrowanym systemie obszarów chronionych, które ciągną się w prostej linii 130 km od Wisły po granicę z Ukrainą. To świadczy o wybitnych wartościach przyrodniczych tego regionu, który stanowi także siedlisko dla wielu innych rzadkich i chronionych gatunków.