Przeskocz do treści Przeskocz do menu

Park Krajobrazowy Puszczy Solskiej

Rok utworzenia 1988
Powierzchnia 21305,00 ha (województwo lubelskie), 7590,00 ha (województwo podkarpackie)
Otulina 16552,00 ha
Położenie Roztocze / Roztocze Środkowe, Roztocze Wschodnie; Kotlina Sandomierska / Równina Biłgorajska
Jednostka odpowiedzialna Oddział w Zamościu

O parku

Celem ochrony są zwarte kompleksy leśne o charakterze puszczańskim, krajobraz dolin rzek tworzących przełomy w strefie krawędziowej Roztocza i Kotliny Sandomierskiej.

Położenie administracyjne (powiat/gminy): Województwo lubelskie / Powiat biłgorajski / Aleksandrów (wiejska), Józefów (miejsko-wiejska), Łukowa (wiejska), Obsza (wiejska); Powiat Tomaszowski / Susiec (wiejska); Województwo podkarpackie / Powiat lubaczowski / Narol (miejsko-wiejska), Cieszanów (miejsko-wiejska)

Rozporządzenie Wojewody Lubelskiego w sprawie Parku Krajobrazowego Puszczy Solskiej

Rozporządzenie Wojewody Lubelskiego zmieniające rozporządzenie w sprawie Parku Krajobrazowego "Puszczy Solskiej"

Większość część obszaru Parku leży na płaskiej, sandrowej Równinie Biłgorajskiej, porośniętej borami Puszczy Solskiej. Jej monotonny krajobraz równinny urozmaicają liczne doliny cieków, a także wydmy oraz zabagnione zagłębienia międzywydmowe. Najciekawsza pod względem krajobrazowym jest północno-wschodnia część Parku, obejmująca krawędź Roztocza, wznoszącą się kilkadziesiąt metrów nad Równiną Biłgorajską. Najwyżej wzniesiony fragment krawędzi, osiągający 321 m n.p.m., znajduje się w okolicach Narola, przy wschodniej granicy Parku. Krawędź jest w kilku miejscach głęboko rozcięta przez doliny spływających z Roztocza rzek i potoków tworzących systemy niewielkich wodospadów, zwanych szumami lub szypotami. Powstały one dzięki różnicy odporności skał kredowych i trzeciorzędowych, budujących podłoże. Stanowią one największą atrakcję krajobrazową Parku.

Cały obszar Parku Krajobrazowego Puszczy Solskiej należy do zlewni Tanwi, która jest główną rzeką Parku. Tanew wraz z dopływami (Sopot, Jeleń, Szum, Niepryszka), przecinając strefę krawędziową, tworzy doliny przełomowe. W strefie wzgórz krawędziowych potoki wcinają się głęboko w podłoże i rozcinają pokrywę aż do litej skały. W korytach rzek odsłonięte zostały progi skalne tzw. „szypoty”. Na rzece Jeleń znajduje się największy na terenie Roztocza wodospad, którego próg wapienny wynosi 1,5 m. Na odcinku Tanwi, między ujściem Potoku Łosinieckiego a ujściem Jelenia, na niewielkim 400 m odcinku znajdują się 24 progi. Jest to najpiękniejszy fragment doliny Tanwi, unikalny w skali kraju.

Nieco inny charakter mają wodospady na rzece Sopot w pobliżu Hamerni. Występujące tu progi są postrzępione a rzeka przypomina jeszcze bardziej potok górski. Oba fragmenty dolin zostały objęte ochroną rezerwatową.