Rok utworzenia | 1990 |
---|---|
Powierzchnia | 11816,00 ha |
Otulina | 14095,00 ha |
Położenie | Polesie Zachodnie / Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie, Zaklęsłość Sosnowicka |
Jednostka odpowiedzialna | Oddział w Lubartowie |
Na zbiorowiskach torfowiskowych występują rzadkie gatunki roślin: brzoza niska, wierzba lapońska, wąkrotka zwyczajna, gnidosz królewski, kruszczyk błotny, storczyk szerokolistny i wiele innych. Najcenniejsze zbiorowiska torfowiskowe zachowały się wokół niewielkich jezior dystroficznych: Łukietek, Brzeziczno, Czarne Gościnieckie, Ciesacin oraz wokół 3 jezior eutroficznych: Uściwierz, Bikcze, Nadrybie. Niektóre z występujących tu roślin charakterystycznych dla zbiorowisk torfowiskowych są żywymi reliktami z epoki, gdy na tych terenach panował znacznie chłodniejszy klimat, zbliżony do warunków istniejących w tundrze. Przedstawicielem tych roślin jest: wierzba lapońska i wierzba borówkolistna.
Północna część Parku ma odmienny, zdecydowanie leśny charakter. Obejmuje ona bowiem swoim zasięgiem spory fragment zwartego kompleksu Lasów Parczewskich. Lasy te składają się z różnowiekowej mozaiki zbiorowisk leśnych, gdzie przeważają bory sosnowo – dębowe oraz w mniejszym stopniu lasy łęgowe i olsy. W runie Lasów Parczewskich występuje wiele rzadkich gatunków roślin: goździk piaskowy, lepnica litewska, orlik pospolity, sasanka otwarta, pomocnik baldaszkowy, naparstnica zwyczajna, bluszcz pospolity, mieczyk dachówkowaty, podkolan biały i inne.