W związku z tym konferencja odbywała się także dwóch miastach – Lublinie i Lwowie. Sesja w pierwszym dniu konferencji miała miejsce w WSSP im. W. Pola w Lublinie. Na sesji tej obecni byli naukowcy i praktycy z branży turystycznej z Polski i Ukrainy. Zespół Lubelskich Parków Krajobrazowych reprezentowali: Pani Maria Straka z Zespołu Lubelskich Parków Krajobrazowych Ośrodka Zamiejscowego w Lubartowie iPan Krzysztof Wojciechowski z biura Zespołu Lubelskich Parków Krajobrazowych w Lublinie. Referaty w pierwszym dniu sesji dotyczyły tak kwestii ogólnych (strategii współpracy międzynarodowej w sferze turystyki, potencjału terenów pogranicznych itp.) jak i przykładów konkretnych inicjatyw turystycznych na terenach przygranicznych.
W tej drugiej grupie na szczególną uwagę zasługują wystąpienia: „Polsko-ukraiński szlak ‘Geo-Karpaty’” ukraińskiego zespołu naukowców pod kierunkiem Pani prof. Marty Malskiej i Pana dra Jurija Zińko, „Możliwości współpracy w ramach Szlaku Św. Jakuba na przygranicznych terenach Ukrainy i Polski” doc. Oresty Bordun ze Lwowa i „Geoturystyka edukacyjna na obszarach lessowych jako nowy element produktu turystycznego w skali lokalnej i regionalnej” prof. Leopolda Doleckiego z WSSP im. W. Pola z Lublina. Obfitujący w wystąpienia dzień pierwszy zakończył się dyskusją i uroczystą kolacją.
Drugi dzień konferencji rozpoczął się bardzo wcześnie – porannym wyjazdem polskiej delegacji do Lwowa. W „nieprzyzwoicie krótkim” czasie (zważywszy na kolosalne kolejki panujące na granicy) dotarła ona do grodu nad Pełtwą, by już w południe stawić się w Sali Lustrzanej Gmachu Głównego Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego im. I. Franki, gdzie trwał dalszy ciąg konferencji. W historycznych murach dawnego Sejmu Galicyjskiego i przedwojennego Uniwersytetu Jana Kazimierza uczestnicy sesji wysłuchali wykładów o: perspektywicznych formach transgranicznej współpracy turystycznej na Roztoczu, kształtowaniu sieci szlaków turystycznych w Ukrainie, perspektywach rozwoju turystyki wprzygranicznych miasteczkach Ukrainy, roli parków krajobrazowych Beskidów Wschodnich w działalności turystycznej i wielu, wielu innych.
Uzupełnieniem części referatowej konferencji była „turystyka w praktyce”, czyli zwiedzanie pięknego miasta Lwowa oraz Żółkwi. Co prawda uroki Lwowa przyszło podziwiać w strugach deszczu, w niczym to jednak nie umniejszało zachwytów nad tym pięknym grodem. W drodze powrotnej do Lublina polscy uczestnicy konferencji mieli okazję zwiedzić także żółkiewski zamek. Przewodnikiem był sam dyrektor muzeum, czyli Państwowego Zapowiednika Historyczno-Architektonicznego w Żółkwi, Pan Wołodymyr Herycz. Nienaganną polszczyzną opowiadał on o bogatej historii Żółkwi, a w szczególności zamku. Zwiedzający mieli także okazję podziwiać efekty prac wykonanych w ramach międzynarodowego grantu Polska-Ukraina-Białoruś. W wyremontowanej wieży zamkowej jest dziś sala konferencyjna, ekspozycja historyczna z makietą Żółkwi a także … funkcjonuje kuźnia. Jednak bodaj czy nie najważniejszym efektem było pokrycie nowym dachem wszystkich obiektów zamkowych co zabezpieczyło je przed dalszym niszczeniem. Co prawda od pełnej świetności żółkiewskiej rezydencji dzieli nas jeszcze wiele lat i wiele milionów euro, to jednak pierwsze kroki we właściwym kierunku zostały już podjęte. A nie słabnący w działaniach Pan Dyrektor już ubiega się o kolejne fundusze potrzebne do remontu tego pięknego obiektu.
Efekty naukowe konferencji zostaną utrwalone w postaci wydawnictwa anglojęzycznego „Archives of Tourism, Recreation and Physical Education”, gdzie znajdą się wszystkie wygłoszone na niej referaty. Jednak konferencja była przede wszystkim czasem korzystnej wymiany doświadczeń i nawiązywania kontaktów między osobami i instytucjami zajmującymi się turystyką, które to kontakty z pewnością zaowocują w przyszłości.
Tekst i zdjęcia: Krzysztof Wojciechowski