WILK I RYŚ W ROZTOCZAŃSKIM PARKU NARODOWYM I PARKU KRAJOBRAZOWYM PUSZCZY SOLSKIEJ

W Przeglądzie Przyrodniczym XXIX,3 z 2018 roku, znalazł się artykuł pt. Wilk Canis Lupus i Ryś Lynx Lynx w Roztoczańskim Parku Narodowym w latach 2016 – 2017. Zamieszczamy streszczenie tego artykułu ponieważ zawiera on informacje dotyczące również Parku Krajobrazowego Puszczy Solskiej

WILK

Badania prowadzone przez naukowców, wykazały bytowanie na tym terenie dwóch grup rodzinnych wilków. Pierwsza nazwana „Kosobudzką” rozmnażała się w północnej części RPN. W 2016 roku składała się z  pary rodzicielskiej i 2 szczeniąt – łącznie 4 osobniki. W 2017 r. wspomniana grupa liczyła 5 osobników: parę rodzicielską i 3 szczenięta. Druga grupa nazwana „Zwierzyniecką” zajmowała południową część RPN i obejmowała północną część Parku Krajobrazowego Puszczy Solskiej, pomiędzy Józefowem i Aleksandrowem. W 2016 roku grupa ta liczyła 7 osobników: 3 osobniki dorosłe w tym para rodzicielska i 4 szczenięta. Rok później grupa liczyła 3 osobniki dorosłe i 3 szczenięta.

Badania prowadzono w latach 2016-2017, przy wykorzystaniu tropień po śniegu oraz nagrań fotopułapkami. W przypadku wilków zastosowano również analizy genetyczne oparte na próbach nieinwazyjnych. Tropienia wilków prowadzono we wszystkich sezonach , zimą po pokrywie śnieżnej, natomiast w okresie bezśnieżnym wyszukiwano ślady obecności drapieżników na błotnistych i piaszczystych drogach. Fotopułapki były rozmieszczane w oparciu o dane zebrane podczas tropień. Analizy genetyczne wykazały, że pary rodzicielskie z obu grup wilków nie są ze sobą spokrewnione.

RYŚ

Wspomniany artykuł przedstawił także wyniki liczebności rysi. Były one rejestrowane w całym obszarze RPN. W oparciu o nagrania fotopułapkami, zidentyfikowano cztery różne osobniki , w tym trzy samce i jedną samicę.

 Autorzy artykułu po analizie występowania i liczebności wilków i rysi, sformułowali wiele ciekawych wniosków. Wskazują Oni na konieczność wykorzystywania do monitoringu dużych ssaków drapieżnych kombinacji różnych metod , od tropień, poprzez fotopułapki po analizy genetyczne. Niezbędne są również badania poza granicami RPN, tj. na terenach sąsiadujących np. na terenach parków krajobrazowych czy obszarów Natura 2000 . Wg Autorów badania nad dużymi drapieżnikami, powinny obejmować poznanie użytkowania poszczególnych siedlisk oraz interakcji z innymi gatunkami zwłaszcza dużych ssaków, które stanowią pożywienie wilka i rysia.

W trakcie prac terenowych pracownicy Parków Krajobrazowych OZ Zamość napotykali ślady wilków również na terenie Krasnobrodzkiego Parku Krajobrazowego i Południoworoztoczańskiego Parku Krajobrazowego.  W PPK udało się nawet zaobserwować 1 osobnika.

Tekst: Małgorzata Ciuryło

Literatura:

Wilk canis lupus i ryś lynx lynx w Roztoczańskim Parku Narodowym w latach 2016-2017. Robert W. Mysłajek, Przemysław Stachyra, Maciej Szewczyk, Michał Figura, Robert Stefański, Natalia Niedźwiecka, Sabina Nowak.

Zdjęcia udostępnione przez Ogród Zoologiczny im. Stefana Milera w Zamościu