TRAGICZNA ŚMIERĆ

          Na terenie Parku Krajobrazowego „Lasy Janowskie” obok drogi w miejscowości Szklarnia znajduje się mały symboliczny grób otoczony metalowym płotkiem. Niewielu turystów a także mieszkańców ziemi janowskiej zna to miejsce, które przypomina o tragicznych losach bardzo młodych ludzi , którzy w mrocznych czasach II Wojny Światowej poświęcili swoje życie aby ratować ojczyznę.

        Największa bitwa partyzancka II Wojny Światowej na ziemiach polskich doczekała się wielu opracowań historycznych,  miejsce na którym się odbyła upamiętnione jest okazałym pomnikiem, lecz należy pamiętać, że obok poświęcenia i  chwały  walczących rozgrywały się dramaty bardzo młodych ludzi.

        W czerwcu 1944 r. w Lasach Janowskich bazowało kilkanaście oddziałów partyzanckich. Niemcy rozpoczęli w tym miesiącu wielką akcję przeciw  partyzancką pod  kryptonimem „Sturmwid I”. 10 czerwca oddziały niemieckie weszły w Lasy Janowskie od strony stacji kolejowej w Lipie. Wywiązała się zażarta walka w której zginęło paru Niemców a jeden został wzięty do niewoli. Wobec nadciągających nowych sił niemieckich partyzanci zaczęli się wycofywać. Po przejściu około 300 metrów sanitariuszka oddziału partyzanckiego 20-letnia Barbara Mączyńska ps. „Baśka” nastąpiła na minę, która eksplodując urwała jej obydwie stopy. Bardzo cierpiała, a widok poszarpanych nóg z widocznymi kośćmi był wstrząsający. Basię przewieziono do Szklarni, gdzie pod opieką medyczną, została umieszczona w jednym z domów. Jej dramat jednak się  nie skończył. W czasie dalszych walk Niemcy zbombardowali Szklarnie a dom w którym leżała Basia zapalił się. Sanitariuszka spłonęła żywcem i w ten tragiczny i bolesny sposób zakończyło się młode życie.

         Miejsce śmierci Basi zostało upamiętnione symbolicznym grobem, oraz ułożono tam okazały głaz. Przypomina nam on jak nieludzka, koszmarna i pozbawiona sensu jest wojna, przynosząca niewiarygodne cierpienia i niepotrzebną śmierć.      

Tekst i zdjęcia: M. Piech ZLPK OZ w Janowie Lubelskim