Konferencja z okazji XXX-lecia Parku Krajobrazowego „Puszczy Knyszyńskiej”
Warto dodać, że Park Krajobrazowy „Puszczy Knyszyńskiej” jest największym w woj. podlaskim i drugim co do wielkości w Polsce (zajmuje powierzchnię 72 860 ha, zaś jego otulina – 53 827 ha). Fakt, że ekosystemy leśne tego parku można traktować jako wzorcowe dla rekonstrukcji siedlisk leśnych dawnych puszcz Podlasia sprawia, że jest nie mniej cenny niż Puszcza Białowieska!
Konferencja była okazją do wysłuchania referatów dotyczących zasobów przyrodniczych tego terenu oraz różnorodnych działań i badań realizowanych w jego granicach. Bardzo interesująca była także projekcja filmu o parku, który został stworzony specjalnie na obchodzony jubileusz.
Nieoceniona była sesja terenowa, podczas której w promieniach ciepłego słońca podziwialiśmy zróżnicowany krajobraz parku. Piękny puszczański drzewostan stanowi ok. 85% powierzchni parku a tworzy go przede wszystkim supraska sosna – główny gatunek lasotwórczy, doskonała pod względem jakości drewna a zarazem wyniosła i prosta oraz olbrzymie świerki. Uzupełnieniem krajobrazu jest urozmaicona rzeźba terenu z doliną rzeki Supraśl i jej dopływami: Czarną, Sokołdą i Płoską, które zasilane są licznymi źródłami.
Park Krajobrazowy „Puszcza Knyszyńska” to nie tylko wyjątkowa przyroda ale także obszar o ciekawej historii i bogatej kulturze. Mieliśmy okazję wysłuchać bogatej opowieści Pana Krzysztofa Łaziuka – pracownika Nadleśnictwa Supraśl, na temat wydarzeń z okresu Powstania Listopadowego w 1831 r. i Styczniowego w 1863 r. w dolinie rzeki Sokołda (przy nekropoli, w której pochowano szczątki Powstańców Listopadowych- u podnóża arboretrum, przy pomnikowych dębach).
Park ma siedzibę w Supraślu, którego powstanie zapoczątkowała budowa prawosławnego zespołu klasztornego. Monaster jest miejscem, w którym znajduje się niezwykłe Muzeum Ikon (które zwiedzali uczestnicy konferencji) a także obronna cerkiew z Pałacem Opatów. W miejscowości warto obejrzeć także kościoły pw. św. Trójcy i MB Królowej Polski, Pałac Buchholtzów oraz domy tkaczy.
O wielokulturowości tych terenów świadczy obecność Tatarów od XVII w. w Kruszynianach i Bohonikach. Zwiedzanie meczetu i tatarski obiad w Kruszynianach był jednym z przystanków naszej sesji terenowej. Niezwykle ciekawie było także w Silvarium w Poczopku, gdzie zwiedzaliśmy ogród leśny i muzeum przyrodnicze, nieopodal siedziby Nadleśnictwa Krynki. Znajduje się tam także „Przytulisko” Ośrodek Rehabilitacji Dzikich Ptaków i Ssaków, które aktualnie dba o bociany białe i sowy, które nie są w stanie poradzić sobie w środowisku naturalnym. Poza ciekawymi okazami puszczańskiej flory i fauny oryginalnie przedstawia się zbudowany z głazów narzutowych Park Megalitów.
Udział w konferencji pozwolił nam poznać kolejny, niezwykle ciekawy „skrawek” naszej Ojczyzny, wymienić poglądy i doświadczenia z pracownikami innych parków krajobrazowych oraz zabrać ze sobą liczne „wrażenia estetyczne” z tego terenu.
Tekst: M. Żychowska
Zdjęcia: A. Łazeba
