INWENTARYZACJA OCZEK WODNYCH

Zespół Lubelskich Parków Krajobrazowych Ośrodek Zamiejscowy w Zamościu prowadzi właśnie inwentaryzację oczek wodnych i obszarów wodno-błotnych, weryfikując dane w terenie. Widocznie zauważalna jest trwająca od kilku lat susza. Śnieżna zima, tworzące się na przedwiośniu rozlewiska rzek i nieliczne opady wiosną nie poprawiły sytuacji. Widoczne jest to „gołym okiem”. Wiele z oczek wodnych, które widzimy na ortofotomapie nie istnieje. Zauważalny jest niski stan wód naszych największych rzek: Wieprza, Tanwi i Bugu (Nadbużański i Dołhobyczowski Obszar Chronionego Krajobrazu).

Tym cenniejsze przyrodniczo są podmokłe miejsca i śródleśne oczka wodne. Spotkać tam można wiele cennych i chronionych gatunków. Do ciekawszych należy grzybień biały, który właśnie kwitnie tworząc niemal bajkową atmosferę w środku sosnowego lasu. Jedno z oczek „utrzymywane” jest przez rodzinę bobrów europejskich, które wychowują młode. Czujni rodzice odstraszają pluskaniem ogona nie tylko człowieka, ale również łosia.

Mimo niskiego poziomu wód na torfowiskach Krasnobrodzkiego Parku Krajobrazowego i Parku Krajobrazowego Puszczy Solskiej dobrze rozwijają się dwa gatunki rosiczek: okrągłolistna i pośrednia. Spotkać tam można również owady związane z tym środowiskiem: pająki tygrzyka paskowanego i bagnika brzeżnego oraz chronionego motyla szlaczkonia torfowca.

Należy pamiętać, że oczka wodne wpływają nie tylko zwiększenie różnorodności biologicznej, ale także na poprawienie stanu zdrowotności lasu.

Tekst: Małgorzata Grabek ZLPK OZ Zamość

Zdjęcia: Krzysztof Kowalczuk, Małgorzata Ciuryło ZLPK OZ Zamość.