Aspekt wczesnowiosenny

Nad strumieniami i na łąkach zalśniła złotymi kępami knieć błotna popularnie zwana kaczeńcem. Murawy i przydroża pokryły się kwieciem stokrotek i podbiałów. Na stanowiskach ciepłolubnych kwitnie „król muraw kserotermicznych”, rzadki i chroniony miłek wiosenny. Najbarwniej jednak jest teraz w runie lasów liściastych. Dno lasu, w lecie ocienione liśćmi drzew, teraz rozgrzane słonecznymi promieniami rozlało się kobiercami kolorowego kwiecia. To tzw. geofity czyli rośliny, które mają bardzo krótki cykl życiowy. Muszą zdążyć wykiełkować, zakwitnąć, dać się zapylić i wydać owoce przed latem. Potem już w spokoju i w formie nasion czekają kolejnego wiosennego sezonu, aby znowuż się ścigać w gonitwie o życiodajne światło słoneczne. W oczy rzuca się głownie wszędobylski masowo występujący kwitnący na biało zawilec gajowy. W mniejszej ilości towarzyszy mu o wiele rzadszy kuzyn zawilec żółty. Na żółto kwitnie też złoć, żółta zresztą oraz ziarnopłon wiosenny. Kolor fioletowy reprezentują: wdzięczna przylaszczka pospolita, fiołek leśny, barwinek pospolity, oraz miodunka ćma i plamista. Z kolei kwiaty kokoryczy (pustej i pełnej) mają zmienne ubarwienie, od fioletowego po różowy. Ciekawie wygląda śledziennica skrętnolistna, jej kwiaty nie mają płatków, ich rolę powabni dla owadów pełnią ubarwione na żółtofuorescencyjny kolor liście przykwiatowe.

Warto, właśnie teraz, wybrać się do lasu liściastego: grądu, buczyny czy łęgu aby zdążyć napatrzeć się na te wszystkie cudowności. Trzeba się spieszyć bo już za kilka tygodni cały ten barwny świat zacznie tracić swoja krasę.

Wszystkie zdjęcia zrobiono na terenie Kazimierskiego Parku Krajobrazowego.

Tekst i zdjęcia: Michał Zieliński ZLPK OZ Lubartów.