PAŹ NA PARKOWYM DWORZE

Paź królowej to gatunek dziennego motyla z rodziny paziowatych(Papilionidae), zamieszkującego całą Europę, Azję oraz północną Afrykę. W naszych warunkach, paź pojawia się dwukrotnie w ciągu roku. Osobniki pierwszego pokolenia przy odrobinie szczęścia można zaobserwować wiosną (głównie w maju i pierwszej połowie czerwca), natomiast te z drugiego pokolenia widuje się latem ( w lipcu i sierpniu).

Kiedyś bardzo liczny, dziś - nie tak łatwo go spotkać. A jak już się go spotka, nie sposób przejść obok niego obojętnie. To jeden z największych i najpiękniejszych motyli w naszym kraju. Cechuje go spora powierzchnia skrzydeł oraz ich rozpiętość, która waha się pomiędzy 6-9 cm. Ponadto, ten szlachetny motyl wyróżnia się z otoczenia charakterystycznym ubarwieniem. Tło skrzydeł jest żółte, z czarnym rysunkiem oraz wyraźnymi żyłkami. Na drugiej ich parze dodatkowo znajduje się przepaska składająca się z niebieskich, połyskujących plamek, a także jednego czerwono-pomarańczowego oczka przy wewnętrznej krawędzi skrzydła. Motyle pokolenia wiosennego mają jaśniejsze ubarwienie, letniego zaś, są większe i ciemniejsze. Druga para skrzydeł zakończona jest także charakterystycznym ogonkiem, niekiedy kojarzonym z ogonem jaskółki.

Na obszarze Polski paź królowej występuje nielicznie, choć nie jest obecnie zagrożony wyginięciem i nie wymaga czynnej ochrony. Nie zmienia to natomiast faktu, iż należy podejmować takie działania, by na ich skutek gatunek tego pięknego motyla nie zaniknął, jak wiele innych gatunków.

Tekst: Katarzyna Kowalczyk ZLPK OZ w Lubartowie

Zdjęcie: Piotr Deptuś ZLPK OZ w Lubartowie